توکن
توکن: در بازار ارزهای دیجیتال، یک توکن (Token) ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکه‌های دیگر مانند اتریوم جابه‌جا می‌شود. بنابراین در بازار ارزهای دیجیتال مهم‌ترین چیزی که یک توکن را با کوین (Coin) متمایز می‌کند، داشتن یا نداشتن بلاک چین مستقل است.
طبق این صحبت، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد. بیشتر توکن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال، توکن‌های کاربردی هستند. این توکن‌ها امکان دریافت کاربرد خاصی از یک پروژه را فراهم می‌کنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابل‌استفاده است.
ساخت توکن برای توسعه‌دهندگان بلاک چینی بسیار راحت‌تر از ایجاد یک بلاک چین و شبکه مستقل است. در بیشتر مواقع پروژه‌ها می‌توانند بدون نیاز به هزینه‌های نجومی برای طراحی یک بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند. به اهداف اولیه خود برسند. در حالی که کوین‌ها هر کدام می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، Tokenها روی کیف پول‌های بلاک چینِ میزبان ذخیره می‌شوند.
روی هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، می‌توان Token ایجاد کرد. اتریوم در حال حاضر میزبان بیش از ۸۰٪ توکن‌های بازار است و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس، کازماس، تزوس و ترون قرار دارند.
ساخت توکن به‌خودیِ خود در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کم (کارمزدهای شبکه) انجام می‌شود، اما صرفاً ایجاد یک توکن نمی‌تواند ارزشمندی آن را تضمین می‌کند.
مزیت های توکن:
صرفه‌جویی در هزینه‌ها و زمان مهم‌ترین مزیت ساخت توکن به‌جای یک بلاک چین جداگانه است. بیشتر پروژه‌هایی که می‌خواهند کار روی شبکه و بلاک چین خود را آغاز کند، در ابتدا بودجه و سرمایه کافی در اختیار ندارند. با توجه به گسترش سریع فضای ارزهای دیجیتال از نظر زمان‌بندی هم با مشکلات زیادی مواجه هستند.
این پروژه‌ها می‌توانند در ابتدا خیلی سریع توکن خود را روی یک بلاک چین دیگر مانند اتریوم پیاده‌سازی کنند. و با جذب سرمایه خصوصی یا عمومی و اضافه‌کردن آن به صرافی‌ها، به سرمایه و زمان‌بندی موردنظر خود دست پیدا کنند. شبکه اصلی خود را راه‌اندازی کنند. و بعد توکن‌ها را به بلاک چین اختصاصی خودشان انتقال دهند.
هر توکن می‌تواند روی تمام کیف پول‌ها و آدرس‌های بلاک چین میزبان ذخیره و منتقل شود. ظهور اتریوم باعث به وجود آمدن “توکن‌های کاربردی” شد. برخلاف توکن‌های ارزی، این نوع از توکن‌ها به دارندگان‌شان اجازه دسترسی به یک محصول یا سرویس خاص را می‌دهند. توکن‌های کاربردی چندکاره هستند. معمولا بر روی یک بلاک‌چین مانند اتریوم ساخته می‌شوند و در همان شبکه می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.
برخی از سازمان‌ها، درآمدشان را با توزیع سود بین دارندگان توکن تقسیم می‌کنند. همانند سهام، توکن‌های دارای قابلیت سوددهی می‌توانند امتیاز رای را با خود به همراه داشته یا نداشته باشند. اما برخلاف سهام، نگهداری توکن‌های سودده صرفا حق امتیاز کسب درآمد انفعالی را به دارنده آن می‌دهد. صرفا دارنده توکن، هیچ مالکیتی در سازمان مربوطه ندارد.
توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟
روی هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، می‌توان توکن ایجاد کرد. اتریوم در حال حاضر میزبان بیش از ۸۰٪ توکن‌های بازار است و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس، کازماس، تزوس و ترون قرار دارند.
هر توکن می‌تواند روی تمام کیف پول‌ها و آدرس‌های بلاک چین میزبان ذخیره و منتقل شود.
توکن کاربردی:
توکن کاربردی (Utility Token) ارز دیجیتالی است که از آن برای پرداخت هزینه‌ها و خرید کالا و خدمات در یک یا چند پروژه خاص استفاده می‌شود. امروزه اغلب توکن‌های موجود در بازار توکن‌های کاربردی هستند.
توکن اوراق بهادار:
توکن اوراق بهادار (Security Token) ارز دیجیتالی است که دارنده آن صاحب بخشی از یک دارایی، شرکت یا سود یک فعالیت خاص خواهد بود.
توکن حاکمیتی (گاورننس):
توکن حاکمیتی یا گاورننس (Governance) ارز دیجیتالی است که دارنده آن می‌تواند با آن در تصمیم‌گیری‌ها و رأی‌گیری‌ها برای آینده یک سیستم یا شبکه نقش داشته باشد.
مطلبی که خواندید برای افزایش دانش و آگاهی شما در این سایت فراهم شده است و خوشحال میشویم اگر اطلاعات بیشتر در این خصوص و یا نظری دارید با دلسا کارت در میان بگذارید. در صورتیکه در مورد مطلب ارائه شده سوال بیشتری دارید میتوانید با ما در میان بگذارید. برای این کار تنها از طریق دیدگاه در پایین این نوشته استفاده نمایید.